লামা বাস্তু : পৰিচয়

বাস্তু শব্দটো বস’ মূলৰ পৰা আহিছে যাৰ অৰ্থ হৈছে ‘বাস কৰা। ই স্থাপত্য শব্দটোৰ সমতুল্য নহয়। স্থাপত্য বিজ্ঞান, কলা বা অট্টালিকাৰ ডিজাইন আৰু নিৰ্মাণ আদিৰ বৃত্তি যদিও বাস্তুৰ সংজ্ঞাই অকল্টিজমৰ ক্ষেত্ৰখনলৈকে বিস্তৃত হৈ আছে।

বাস্তু শাস্ত্ৰ হৈছে এক মহাজাগতিক প্ৰাচীন বিজ্ঞান যি প্ৰকৃতিৰ পাঁচটা উপাদান অৰ্থাৎ বায়ু, পানী, পৃথিৱী, অগ্নি আৰু মহাকাশ (পঞ্চ ভূট) আৰু বিভিন্ন দিশ অৰ্থাৎ পূব, পশ্চিম, উত্তৰ, দক্ষিণ .পৃথিৱীৰ ভূ-চুম্বকীয় শক্তি আৰু তেওঁলোকৰ পাঁচটা অতি মৌল, অৰ্থাৎ বতাহ, পানী, পৃথিৱী (পৃথিৱীৰ ভূ-চুম্বকীয় শক্তি), অগ্নি (সূৰ্য্য) আৰু মহাকাশ (আকাশ)ৰ সৈতে সম্পৰ্ক আৰু মানুহ আৰু নিৰ্মাণৰ সৈতে ইহঁতৰ আন্তঃসম্পৰ্কক আগুৱাই লৈ যায়।

যিকোনো ব্যক্তিয়েই এই কথাত একমত হ’ব যে আমি মানুহবোৰে বেছিভাগ সময় এটা অট্টালিকাৰ ভিতৰতে কটাওঁ সেয়া আমাৰ ঘৰেই হওক, অফিচ হওক বা আন যিকোনো বস্তুৱেই হওক। এইটোও এটা সত্য যে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলো বস্তুৰ লগত শক্তিৰ এটা স্তৰ জড়িত হৈ থাকে। সেয়েহে এইটো কোৱাটো উপযুক্ত যে সকলো অট্টালিকা আৰু আনকি যিটো মাটিত এটা অট্টালিকা স্থাপন কৰা হয়, তাৰ লগত শক্তিৰ কম্পন জড়িত হৈ থাকে। বাস্তুশাস্ত্ৰ হৈছে মহাবিশ্ব আৰু প্ৰকৃতিৰ পাঁচটা উপাদানক ফলপ্ৰসূভাৱে একত্ৰিত কৰা এক দিশগত বিজ্ঞান। তেতিয়া বিজ্ঞানে মানুহ আৰু সামগ্ৰীৰ সৈতে একেখিনি ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰে। ইয়াত চৌহদত সৃষ্টি হোৱা সুখদায়ক আৰু দুখজনক কম্পাঙ্কৰ মাজৰ পাৰ্থক্য ব্যাখ্যা কৰা হৈছে। বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড বায়ু, জল, অগ্নি, মহাকাশ আৰু পৃথিৱী পাঁচটা মৌলিক মৌলৰে গঠিত বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। এই মৌলবোৰো একত্ৰিত হৈ মানৱ দেহ গঠন কৰে। এই পাঁচটা প্ৰাকৃতিক উপাদানে লোৱা ব্যক্তিগত ভূমিকা সম্পৰ্কে ধাৰণা ল’বলৈ হ’লে এই প্ৰতিটো মৌলৰ ধৰ্মসমূহ ব্যক্তিগতভাৱে বুজিব লাগিব। সূৰ্য্য হৈছে সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত পোহৰ আৰু তাপ বিকিৰণ কৰা প্ৰধান মহাজাগতিক সত্তা। পানী আৰু বায়ুও মানুহৰ বাবে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান। গতিকে আমি সঠিকভাৱে পোহৰ দেখিব লাগে আৰু ঘৰত বায়ু প্ৰৱেশ কৰিব লাগে। ই এটা অতি ভাল প্লট যিটোৰ উত্তৰ আৰু পূব দিশত খালী মাটি পাইছে।

জগতত পঞ্চ-মহাভূট (পঞ্চমৌল)ৰ পৰা সকলো, পদাৰ্থ, মানুহ আদি প্ৰাণী তৈয়াৰ কৰা হয়। মানুহ আৰু তেওঁৰ পৰিৱেশৰ লগত এই পাঁচটা উপাদানৰ ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্ক আছে। যোগ্যতা অনুযায়ী প্ৰকৃতিয়ে তেওঁলোকক উপযুক্ত স্থান দিছে। যদি আমি আমাৰ অট্টালিকাৰ সঠিক ঠাইত এই উপাদানসমূহক সঠিক স্থান দিওঁ তেন্তে আমি প্ৰকৃতিৰ সৈতে এক হৈ পৰো। আচলতে প্ৰকৃতি হৈছে ঈশ্বৰ। প্ৰতিটো খোজতে প্ৰকৃতিৰ চিৰন্তন সত্য অনুভৱ কৰিব পাৰি। চুম্বকীয় পৰিৱেশৰ দ্বাৰা আগুৰি ধৰিছে সমগ্ৰ প্ৰকৃতি। আধুনিক মানুহে বহু ক্ষেত্ৰত প্ৰকৃতিৰ লগত যুদ্ধ চলাইছে। আমি নিজ চকুৰে প্ৰকৃতি চাব পাৰো আৰু পঞ্চ-মহাবুটাবোৰো আমি অনুভৱ কৰিব পাৰো। তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে যোৱাটোৱে আমাক নিশ্চিত ধ্বংসৰ দিশে লৈ যাব।

বাস্তুৰ মূল নীতিসমূহ :
যিহেতু সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন অগ্নি, বায়ু, মহাকাশ, পৃথিৱী আৰু পানী পাঁচটা মৌলিক মৌলৰ সংমিশ্ৰণ। এইবোৰৰ জৰিয়তে আমাৰ শৰীৰে প্ৰটিন, কাৰ্বহাইড্ৰেট, চৰ্বি (Protein, Carbohydrates, Fats) আদি ৰূপত আভ্যন্তৰীণ শক্তিসমূহ (Internal Energies) আৰু তাপ, পোহৰ, শব্দ, বতাহ (Heat, Light, Sound, Wind) ইত্যাদি ৰূপত আভ্যন্তৰীণ শক্তিসমূহ (External Energies) লাভ কৰে। বাস্তুৰ মূল নীতিসমূহে, আমাক এইবোৰৰ মাজত ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ সক্ষম কৰে; উন্নত জীৱনৰ বাবে শৰীৰ আৰু মনক অধিক নমনীয়তা প্ৰদান কৰা। যেতিয়া এই উপাদানসমূহৰ মাজৰ সমন্বয় বিঘ্নিত হয় আমাৰ শক্তিসমূহ বিভিন্ন দিশত বিলীন হৈ যায় যাৰ ফলত মানসিক চাপ, উত্তেজনা আৰু অস্বাস্থ্যৰ সৃষ্টি হয় আৰু আমাৰ মানসিক শান্তি ধ্বংস হয়। তাৰ পিছত আমি আমাৰ শক্তিসমূহক বস্তুনিষ্ঠভাৱেও বস্তুনিষ্ঠভাৱে পুনৰ নিৰ্দেশিত কৰিব লাগিব, যাতে আভ্যন্তৰীণ / বাহ্যিক শক্তিসমূহৰ মাজত ভাৰসাম্যতা লাভ কৰিব পাৰো, স্বাস্থ্য, ধন, সুখ, সমৃদ্ধি আৰু সফলতাৰ দিশত নেতৃত্ব দিয়া সুস্থ শৰীৰ আৰু সুখী মন লাভ কৰিব পাৰো। মানুহৰ অৱচেতন মনটোৱে কেৱল প্ৰতীকৰ ভাষাহে বুজি পায়। এই অৱচেতন মনটোৰ সম্প্ৰসাৰণ দুটা ক্ষেত্ৰত আছে-এটা হৈছে মানুহৰ অন্তৰ্নিহিত মন, আৰু দ্বিতীয়টো হৈছে আমি বাস কৰা এটা অট্টালিকাৰ ভিতৰৰ স্থান। মূলতঃ মানুহৰ মনটোৱে এটা নিৰ্মিত অঞ্চল বা অট্টালিকাৰ ভিতৰৰ স্থানৰ পৰা প্ৰগ্ৰেম হৈ পৰে।

মানসিক প্ৰভাৱ :
ক’লা যাদু, মানসিক হস্তক্ষেপ, আত্মাৰ অনুপ্ৰৱেশ, আৰু নেতিবাচক কম্পন শাৰীৰিক, মানসিক, আৱেগিক, আৰু আধ্যাত্মিকভাৱে প্ৰভাৱিত হয়, যেতিয়া আমাৰ শৰীৰৰ পাঁচটা উপাদান ( পঞ্চ ভূট) ভাৰসাম্যহীন হৈ পৰে। আমাৰ চক্ৰসমূহৰ ভাৰসাম্যহীনতাৰ বাবে এই পাঁচটা উপাদান বিঘ্নিত হৈছিল।

মানসিক আক্ৰমণ হ’ল কোনো ব্যক্তি বা তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ ক্ষতি কৰাৰ সচেতন বা অচেতন উদ্দেশ্যৰে ঋণাত্মক শক্তি প্ৰেৰণ কৰা। এই নেতিবাচক শক্তিবোৰ সাধাৰণতে চিন্তাৰ ৰূপত প্ৰক্ষেপ কৰা হয়, ঈৰ্ষা, ঈৰ্ষা, খং আৰু অন্যান্য আৱেগৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি সেই ব্যক্তিজনৰ প্ৰতি যিজনো একে অৱস্থাত থাকে।

মানসিক আক্ৰমণত ব্যক্তিজনে ইতিমধ্যে চিনি পোৱা কোনোবা এজনৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হ’ব পাৰে, য’ত বন্ধু বা পৰিয়ালৰ সদস্যও থাকিব পাৰে। অজানিতে যেতিয়া ক্ষতিকাৰক চিন্তা প্ৰেৰণ কৰা হয়, তেতিয়া ঈৰ্ষা, ঈৰ্ষা বা খং প্ৰায়ে প্ৰেৰণা দিয়ে।

কোনোবাই ইচ্ছাকৃতভাৱে আন এজনক ক্ষতি কৰাৰ উদ্দেশ্য ল’লে সচেতন আক্ৰমণ হয়। বহুলভাৱে বিশ্বাস কৰা হয় যে মানসিক আক্ৰমণত আক্ৰমণকাৰীৰ দুৰ্বলতাতকৈ ভুক্তভোগীৰ বিষয়ে কম আৰু ই গুণ্ডাগিৰিৰ আচৰণৰ সৈতে একে।

ই এজন ব্যক্তিক আক্ৰমণ কৰে, যিজনে ভয়, ঘৃণা আৰু ঈৰ্ষাৰ অৱস্থাত জীয়াই আছে। অৰ্থাৎ তেওঁৰ আভাত ইতিমধ্যে ফুটা আৰু পেচৰ সৃষ্টি হৈছে। লগতে কোৱা হয় যে ড্ৰাগছ আৰু মদ দুয়োটাই আমাৰ আভাত ফুটা সৃষ্টি কৰে। ডিপ্ৰেছনৰ সময়ছোৱাত আমাৰ আভাৰত ফুটা সৃষ্টি হ’ব পাৰে। যেতিয়া আমাৰ আভাত কোনো সমগ্ৰতা নাথাকে, তেতিয়া ইয়াৰ নেতিবাচকতাৰ সৈতে যুঁজ দিয়াৰ ক্ষমতা। এজন ব্যক্তিৰ আভাত প্ৰৱেশ কৰি বছৰ বছৰ বা গোটেই জীৱন তাত থাকিব পৰা একাধিক উপায় আছে। শাৰীৰিক, আৱেগিক আৰু মানসিক সকলো ধৰণৰ হিংসা ঋণাত্মক আৰু অন্ধকাৰ প্ৰকাৰৰ শক্তিৰ বাবে এক অতি শক্তিশালী আকৰ্ষণ।

মানসিক আক্ৰমণৰ লক্ষণ

মানসিক আক্ৰমণৰ ফলত কি হ’ব পাৰে তাৰ উদাহৰণ ইয়াত দিয়া হ’ল। এই লক্ষণসমূহ অৱশ্যে বহুতো সাধাৰণ ৰোগ আৰু অৱস্থাৰ ফলত হ’ব পাৰে আৰু ইয়াৰে কোনো এটাই মানসিক আক্ৰমণৰ ফলত হোৱাৰ সম্ভাৱনা ক্ষীণ। যদি আপুনি যিকোনো সময়ৰ বাবে এই লক্ষণসমূহ অনুভৱ কৰে, তেন্তে যিমান সোনকালে পাৰি আপোনাৰ স্বাস্থ্যসেৱা প্ৰদানকাৰীৰ পৰামৰ্শ লওক:

• বাৰে বা সঘনাই দুঃস্বপ্ন দেখা, ভয়ংকৰ আৰু অপ্ৰিয় সপোন দেখা।
• আক্ৰমণকাৰীক চয়তানমূলকভাৱে দেখা, হয় সপোনত, ধ্যান, বা চিন্তাত
• অসুস্থতাৰ অভিজ্ঞতা, শক্তিৰ অভাৱ, কম আত্ম-চিত্ৰ, কম বি পি বা কম মনোবল, কাৰণ তেওঁলোকে প্ৰাণ বা জীৱন শক্তিক খাদ্য গ্ৰহণ কৰে, সম্পদসমূহ ক্ষয় কৰে ব্যক্তিগত বৃদ্ধি আৰু শক্তিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয়।
• বমি বা মূৰ ঘূৰোৱাৰ লগে লগে অস্বাভাৱিকভাৱে বিষাক্ত মূৰৰ বিষ হোৱা।
• কোনোবাই আপোনাক চাই আছে বুলি অনুভৱ কৰা আৰু চকুৰ কোণৰ পৰা ছাঁ দেখা, অকলেও থাকিলেও।
• হাৰ্ট এটেকৰ দৰে অনুভৱ হোৱা বা আত্মহত্যা কৰাৰ ইচ্ছা থকা।
• সফলতাৰ পথত বাধাৰ সৃষ্টি কৰা, বিত্তীয় বা সম্পৰ্কৰ সৈতে হঠাৎ বা অযুক্তিকৰ অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰা।
• দীৰ্ঘদিনীয়া পৰ্যায়ৰ হতাশা, নিসংগতা, ভয় আৰু উদ্বেগৰ সৈতে মিহলি হৈ থকা, ইহঁতে এজনৰ জীৱনত প্ৰভাৱ পেলোৱা আন এক উপায়।
• অকাৰণতে আচৰণত ডাঙৰ ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন, অযুক্তিকৰ ভয়, খং বা দুখ।
• আপোনাৰ শৰীৰৰ এটা অংশ বা গোটেই অংশত বৰফৰ দৰে ঠাণ্ডা অনুভৱ ।
• নিয়মিতভাৱে কাৰোবাৰ মাত শুনা ।
• আত্মবিশ্বাস আৰু স্মৃতিশক্তি হেৰুৱা ।
• কোনোৱে উপস্থিত নথকা সময়ত কোনোবাই আপোনাক স্পৰ্শ কৰা বা আপোনাৰ লগত খুন্দা মৰাৰ অনুভৱ কৰা ।
• আপোনাক চাই থকা বা আপোনাক অনুসৰণ কৰা এটা ডাঙৰ চকুৰ যোৰ অনুভৱ কৰা ।
• দৰ্শন বা ভ্ৰম।